
Powstanie pisma na Rusi datuje się na wiek X, kiedy przyjęte zostało chrześcijaństwo. Jednak w dalszym ciągu pozostaje to kwestią sporną. Historycy biorą pod uwagę oficjalne pomniki starożytności, powstałe po Chrzcie Rusi, jednak są także dowody na istnienie listu zawierającego litery rosyjskie, sporządzonego przez Słowian jeszcze przez tym ważnym wydarzeniem historycznym.
Oprócz tradycyjnej teorii, według której powstał alfabet rosyjski, istnieją także inne wersje. Na przykład, autor filozoficznej teorii porównał alfabet rosyjski (zawierający litery rosyjskie – 28 i litery alfabetu greckiego), znajdujący się na ścianach Sofijskiej katedry w Kijowie, z hieroglifami, przedstawiającymi położenie księżyca w gwiazdozbiorze w ciągu miesiąca księżycowego. Z tego porównania otrzymano następujące znaczenia : A – Byk, Б – głowa Oriona, В – Orion, Г – Bliźnięta, Д – Rak itd. Ostatnia litera w tym alfabecie, czyli Ω (omega) oznaczała Barana. W taki sposób wyciągnięto wniosek o kosmicznym pochodzeniu alfabetu, a także uznano że wszystkie słowa z języka rosyjskiego posiadają kosmiczną zgodność.
Długa historia alfabetu rosyjskiego
Pierwotnie istniały dwa alfabety – głagolica (od staro-cerkiewno-słowiańskiego głagoł „słowo”) i cyrylica. Jej pochodzenie wyjaśnia się historią, według której bizantyjscy kapłani, bracia Konstanty – Cyryl i Metody, zostali posłani przez bizantyjskiego imperatora, aby nauczali miejscowych mieszkańców nabożeństwa w języku słowiańskim. Następnie, w 863 roku, stworzyli na mocy znaków greckiego alfabetu, alfabet rosyjski składający się z 38 liter, czyli głagolicę.