Język francuski

Każdy z nas zna słowa, takie jak biuro, garderoba, batalion, pistolet, aktor, reżyser czy balet. Jednak nie wszyscy wiedzą, że słowa te pochodzą z Francji. Język francuski ofiarował nam ogromną liczbę nazw przedmiotów, odzieży, produktów, terminów wojskowych i społeczno-politycznych, a także słów ze świata sztuki i mody.

Francuski język jest nie tylko ładny, muzyczny i bez wątpienia romantyczny, ale przede wszystkim jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych języków na świecie. Obecnie liczba osób posługujących się językiem francuskim wynosi ok. 200 milionów. Niezależnie od kraju, w jakim żyją ludzie mówiący po francusku, tworzą oni wspólnotę zwaną frankofonią, w której język francuski to nie tylko mowa, ale także sposób myślenia.

Wiele społeczności i międzynarodowych organizacji wykorzystuje język francuski w charakterze języka administracyjnego. Znajomość francuskiego pozwala na branie udziału w posiedzeniach Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, Międzynarodowego Sądu, Światowego Związku Pocztowego, czy nawet Interpolu. Ewentualnie, w minimalnym stopniu, umożliwia rozumienie spraw, o których mowa na tych spotkaniach. Ponadto język francuski wykorzystywany jest jako jeden z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej wszystkich agend. W związku z tak powszechnym stosowaniem francuskiego cały czas wzrasta zapotrzebowanie na specjalistów takich jak tłumacz francusko-polski.

Bogata hostoria

Język francuski posiada bardzo bogatą historię. Etapy jego rozwoju mają ścisły związek z wydarzeniami historycznymi, które miały miejsce na terenie obecnej Francji. Dzięki powstaniu dwóch nowych narodowości, północno-francuskiej i prowansalskiej, w języku francuskim pojawiły się dwa dialekty. Podstawowa różnica między nimi polegała na sposobie wymawiania słowa „tak”. W akcencie północnym brzmiało ono jak „oil” (ojl), natomiast na południu – «oc» (Oek). Później, gdy Paryż stał się ekonomicznym i politycznym centrum ziem francuskich, dialekt prowansalski został wyparty przez swojego północno-francuskiego współbrata, i w XVI wieku uznano go za jedyny literacki i urzędowy język w całej Francji. W wieku XVII-XVIII, kiedy królewski dwór Ludwika XIX w Paryżu stał się centrum europejskiej kultury, język francuski otrzymał status języka dyplomacji, w związku z czym od tego czasu całe arystokratyczne społeczeństwo Starego Świata posługiwało się wyłącznie nim.

Historyczny rozwój języka znalazł swoje odbicie w jego nowoczesnej strukturze. Dotyczy to np. budowy liczebników. Dla osoby, która dopiero poznaje język francuski, mogą wydawać się one skomplikowane. Przykładem mogą być liczby: 40 (quarante), 50 (cinquante), 60 (soixante), ale dalej 70 (soixante-dix – dosłownie „sześćdziesiąt-dziesięć”), 80 (quatre-vingt – „cztery-dwadzieścia”) i 90 (quatre-vingt-dix – „cztery-dwadzieścia-dziesięć”). Pokazuje to, że poprawność w mowie francuskiej zależy także od znajomości arytmetyki. Jednak w niektórych regionach, np. w Belgii czy Szwajcarii, zasady te są zdecydowanie łatwiejsze: 70 (septante), 80(huitante) i 90 (nonante).

Ewolucja języka francuskiego trwa po dzień dzisiejszy. Znajome słowa zmieniają ortografię (événement – ewenement), nabierają nowego znaczenia (citrouille – dynia, łeb), pojawiają się także wyrazy zapożyczone, część, których puryści Francuskiej Akademii próbują wyprzeć, wykorzystując środki słowotwórcze:(courriel – od słowa courrier „poczta” – zastępuje rozpowszechniony termin komputerowy -mail).

Jezyk francuski to poezja, miłość i piękno

Język francuski nieustanie zdobywa nowych wielbicieli. Najbardziej melodyjne i romantyczne piosenki, najbardziej wzruszające wyznania czy kwieciste uprzejmości – wszystko to brzmi najpiękniej właśnie po francusku. Zdania wyróżniają się lekkością, emocjonalnością i przy tym elegancją. Znajomość francuskiego, to jak dotykanie piękna.